In 1996 ging in Nederland de campagne tegens seksuele uitbuiting van kinderen in toerisme van start met een stand op de Vakantiebeurs in Utrecht (tot 2021 jaarlijks). Dit zorgde toen voor de nodige ophef. In augustus 1996 was in Stockholm (Zweden), het eerste wereldcongres tegen seksuele uitbuiting van kinderen. Bescherming van kinderen in toerisme en de rol van de reissector stonden daar voor het eerst op de agenda en internationale toerisme-organisaties als UNWTO, IFTO, UFTAA, IHRA, IATA kondigden maatregelen aan. Reisbrancheorganisatie ANVR nam in de voorwaarden voor lidmaatschap op dat leden zich niet in mochten laten met seksuele uitbuiting van kinderen op straffe van royement. Sinds 1996 is er veel gebeurd.
Seksuele uitbuiting van kinderen (personen jonger dan 18 jaar) is strafbaar in Nederland, ook als dat in het buitenland gebeurt. In Europa stellen het Raad van Europa Verdrag van Lanzarote (2007) en de EU-richtlijn 2011/92 bedrijven aansprakelijk wanneer ze rechtstreeks of wegens gebrek aan toezicht bij het misdrijf betrokken zijn, met sancties voor de bedrijven. Het Ministerie van Justitie en Veiligheid kwam in 2013 en 2016 met een Plan van aanpak kindersekstoerisme en een speciale eenheid van de politie en het Openbaar Ministerie (OM). De Nationaal Rapporteur Mensenhandel en seksueel geweld tegen kinderen moet toezien op de uitvoering en impact. Sinds 2010 is een meldpunt actief op internet gelinkt aan een internationaal platform. Van 2014-2021 zijn er jaarlijks in de zomer voorlichtingscampagnes geweest gericht op vakantiegangers met een oproep om kindermisbruik te melden, genaamd Don't Look Away, waarin het ministerie, marechaussee, politie en OM, ANVR en reisorganisaties en NGOs samen optrokken. De campagne bestond o.a. uit een postercampagne op luchthaven Schiphol en regionale luchthavens.
De Mensenrechtenraad van de VN heeft in 2011 unaniem de “UN Guiding Principles on Business and Human Rights”(UNGP's) aangenomen. Voor overheden en bedrijven zijn deze het internationale kader voor de verantwoordelijkheid van bedrijven. Sinds 2013 heeft Nederland een 'Nationaal Actieplan Bedrijven en Mensenrechten' en is begonnen met het maken van afspraken in IMVO-convenanten met een aantal economische sectoren met een hoog risico. De ANVR is met de overheid in gesprek gegaan over een Toerisme convenant, dit is in 2019 zonder succes geëindigd. In Nederland is wetgeving om kinderarbeid tegen te gaan aangenomen in 2019, en in 2021 is aangekondigd dat Nederland in 2023 een wet moet hebben inzake verantwoord ondernemen, beide zullen effect hebben op de toerismesector.
De Tourism Child Protection Code, een multi-stakeholder instrument voor maatschappelijk verantwoord ondernemen, bestaat sinds 1998. Defence for Children - ECPAT is in Nederland partner voor deelnemers in The Code en ondersteunt de implementatie ervan. De criteria van The Code zijn opgenomen in internationale certificeringssystemen zoals Travelife en ISO26000 en in GSTC (Global Sustainable Tourism Council). The Code is internationaal erkend en bekroond, in Nederland zijn o.a. Accor, ANVR, ANWB, Corendon, Djoser, SNP Natuurreizen, Travel Counsellors en TUI Nederland lid. TUI was in Nederland de eerste ondertekenaar in 2002. Leden van The Code zijn ook gebonden aan het tegengaan van weeshuistoerisme. Wereldwijd waren in 2021 bijna 400 bedrijven lid van The Code.
Aandacht voor kindermisbruik is geïntegreerd in het middelbaar/MBO en hoger/HBO/Universitair toeristisch beroepsonderwijs. Er worden praktijkvoorbeelden gegeven die zijn gericht op verschillende beroepsgroepen in de toerismesector, zoals reisagent, reisleider, manager, vliegpersoneel en hotelpersoneel: welke situaties zijn verdacht, en wat kun je dan doen?
“Niemand achterlaten” is de boodschap in de VN Duurzame OntwikkelingsAgenda 2030. Voor kinderen geldt dat hun perspectieven sterk verweven zijn met de ontwikkeling van het toerisme. Voor het welzijn en de bescherming van kinderen is het van belang dat niet alleen gewerkt wordt aan de doelen van SDGs 5, 8 en 16, maar aan alle 17 doelen.